در بازار کریپتوها به افرادی که مقدار قابل توجهی بیت کوین در اختیار داشته باشند اصطلاحاً نهنگ بیت کوین گفته میشود. اما آمار نشان میدهد که سایر انواع رمزارزها ممکن است توسط کیف پولهایی که ثروت هنگفتی در آنها ذخیره شده است، وزن بیشتری داشته باشند.
امکان تاثیرگذاری بیشتر نهنگها در آلتکوینها به نسبت بیتکوین
با محاسبه و مقایسه درصد داراییهای موجود در آدرسهای ارزهای رمزپایه با امکان عرضه بیشتر از ۱ درصد از حجم کل ارز مورد نظر، ملاحظه میشود که بیت کوین در واقع جزء دموکراتیکترین ارزهای دیجیتال است.
با نگاهی با محوریت موضوع فوق در مییابیم که توزیع ثروت در کیف پولهای رمزارزی به چه صورتی است.
🔶 بیتکوین: ۳۹ آدرس / مالکیت ۱۱.۱%
🔶 اتریوم: ۱۵۴ آدرس / مالکیت ۴۰%
🔶 بیتکوین کش: ۱۰۵ آدرس / مالکیت ۲۸%
🔶 لایت کوین: ۱۲۸ آدرس / مالکیت ۴۷%
🔶 بیت کوین اس وی: ۱۰۴ آدرس / مالکیت ۲۵%
🔶 کاردانو: ۳۹ آدرس / مالکیت ۴۰%
🔶 تتر: ۱۴۰ آدرس / مالکیت ۵۸%
آلتکوینها که با پیام یک توزیع عادلانهتر وارد این عرصه شدهاند، در واقع در انجام این کار ناکام ماندهاند. بنابر آمار فوق میتوان مشاهده نمود که برخی از نهنگهای آلتکوینی به راحتی به مالکیت حداکثری در حدود نزدیک به ۵۰٪ حجم بازار دست یافتهاند.
این امر بهخصوص در مورد برخی رمزارزها نگران کننده است، جاییکه این مالکیت حداکثری بهطور بالقوه میتواند به کنترل شبکه منجر گردد. کاردانو (ADA) رمزارزی است که نزدیک به این منطقه خطر قرار دارد، زیرا ۳۹ آدرس حدود ۴۰% سکههای موجود را در خود جای داده است.
وقتی صحبت از اتریوم (ETH) میشود وضعیت به مراتب بهتر است، اما ۱۵۴ مالک فوقالعاده قدرتمند، ۴۰٪ از تمام توکنهای موجود را در اختیار دارند. این امر ممکن است به آنها نفوذ فوقالعادهای درصورت تغییر شبکه اتریوم ببخشد. بهطور کلی، دادهها نشان میدهد که بیش از ۴۶۱ کیف پول حداقل ۴۰٪ از حجم کل بازار ۴ رمزارز پیشرو را در اختیار دارند. با فرض اینکه همه آنها کیف پولهای فردی هستند.
وقتی صحبت از لایت کوین (LTC) میشود، ۱۲۸ آدرس، میزان ۴۸ درصد بازار این رمزارز را در اختیار گرفتهاند. لایت کوین بطور گسترده در صرافیها نگه داشته میشوند اما وجود نهنگهای دارنده لایت کوین در زمان پیدایش این رمزارز باتوجه به قیمت پایینش چندان تعجبآور نیست.
اما تتر (USDT) تصویری متفاوت را ترسیم میکند. ۱۴۰ آدرس مختلف حدود ۵۸٪ از منابع را در خود جای داده است. امکان داشتن کل تتر دشوار است، زیرا توکنها در چندین شبکه صادر میشوند، اما در کل حدود ۴.۷ میلیارد توکن وجود دارد.
بسیاری از توکنهای تتر به صرافیها منتقل میشوند، جاییکه برای آربیتراژ، همچنین محافظت در برابر نوسانات و معاملات آتی به خدمت گرفته میشوند. دلیل دیگر تمرکز این نوع از توکن برخی از طرحهای وام است که باعث بلوکه شدن تتر نیز میشود. نگهداشت تتر مبتنی بر ترون به ویژه با سیستمهای پاداش دهی مورد حمایت میباشد.
گفتنی است سهم عمده برخی از توکنها مانند ریپل، در اختیار تیم صادرکننده آن قرار دارد. اما بواقع میتوان گفت حتی کوینهای قدیمی تر با توزیع دموکراتیک بیشتر در حقیقت فقط در حلقههایی محدود محبوب هستند.
دلیل دیگر این که آلتکوینها در چند کیف پول متمرکز میشوند این است که به ندرت حرکت میکنند. با کاهش قیمت بازار، بیشتر کوینها بیحرکت باقی میمانند و منتظر زمان بهتری هستند. اما این مساله همچنین میتواند خطر دامپینگ را هنگامی که قیمت دوباره احیا میشود، در پی داشته باشد.
منبع: bitcoinist