صندوق بین المللی پول (IMF)، بانک جهانی و بانک تسویه حسابهای بین المللی(BIS) مطالعات گستردهای در مورد معایب و مزایای استفاده از ارزهای دیجیتال ملی انجام داده و گزارشی را تحت عنوان “ارزهای دیجیتال بانک مرکزی (CBDC)” برای کشورهای عضو G20 منتشر کردهاند.
این گزارش حاکی از آن است که پرداختهای فرامرزی از طریق ارزهای دیجیتال سهولت پیدا میکنند و در آن به معایب روشهای پرداخت بین بانکی سنتی نیز پرداخته شده است که از میان آنها میتوان به هزینه بالا، سرعت پایین، دسترسی محدود و عدم شفافیت اشاره کرد.
برای مقابله با این چالشها، کشورهای G20 نقشه راه اقتصادی خود را در اکتبر سال گذشته تعیین کردهاند که توسط هیئت ثبات مالی (FSB) و سایر نهادهای تنظیم کننده استاندارد مربوطه توسعه داده شده است.
در این گزارش جنبههای مختلف استفاده از ارزهای دیجیتال بانک مرکزی و مزایا و ریسکهای احتمالی آنها در استفاده در پرداختهای بین بانکی فرامرزی مورد بررسی قرار گرفته است.
بنابر این تحقیقات، راه اندازی CBCDها خطر جانشین شدن رمزارزهایی مانند بیت کوین به جای ارز رایج کشورها را کاهش میدهد و بانک جهانی خاطر نشان میکند که در صورت رایج شدن استفاده از رمزارزها، دولتها کنترل اقتصادی خود را از دست میدهند و دیگر سیاستهای پولی و مالی راه گشا نخواهند بود.
بر این اساس، به کشورهای عضو این کنگره پیشنهاد شده است تا راهاندازی CBDC را مدنظر قرار داده و همکاریهای مشترک چندجانبه در این زمینه داشته باشند تا کارکردپذیری این نوع از ارزها تضمین شود.
در همین راستا بسیاری از بانکهای مرکزی در حال حاضر در مرحله آزمایش ارز دیجیتال ملی خود هستند و به طور مثال چین یوآن دیجیتال را به تازگی به صورت محدود عرضه کرده است و همچنان قصد توسعه آن را دارد.